Μετάφραση στα ισπανικά της ποιητικής συλλογής Ακίνητη Σιωπή, έργο του Ανδρέα Γεωργαλλίδη*
Ανδρέας Αντζουλής
Δρ Νεοελληνικής Φιλολογίας
Κυκλοφόρησε πρόσφατα στη Σεβίλλη, από τον εκδοτικό οίκο Padilla Libros Editores & Libreros, το έργο Silencio Inmóvil, μετάφραση του έργου με τον τίτλο Ακίνητη Σιωπή. Η εν λόγω ποιητική συλλογή έχει μεταφραστεί στα ισπανικά από τον νεοελληνιστή José Antonio Moreno Jurado. Ο Ανδρέας Γεωργαλλίδης χαρακτηρίστηκε συχνά ως ο ποιητής του κενού και της επιγραμματικής ποίησης, μίας ποίησης που διαπνέεται από τον φιλοσοφικό στοχασμό και προβάλλει απροκάλυπτα την αρχή της ποιητικής απροσδιοριστίας και της νοηματικής αμφισημίας. Οι χαρακτηρισμοί αυτοί έχουν βαθμηδόν αποδοθεί στον ποιητή κατά την πολυετή παρουσία και εξέλιξή του στον χώρο της ποιητικής τέχνης και αποδεικνύουν συνάμα την αμηχανία της κριτικής να υπερβεί την αυτοπαγίδευσή της σε νοησιαρχικές ερμηνείες, περί του κενού και του μηδενός, που αφήνουν κατά μέρος το συναίσθημα και προβάλλουν τη σύλληψη του νου έναντι της συναίσθησης της καρδιάς.
Η Ακίνητη σιωπή ωθεί τη σκέψη του υποψιασμένου αναγνώστη ακόμη πιο πέρα από το οριακό εκείνο σημείο που κατακτήθηκε με την προηγούμενη συλλογή του Ανδρέα Γεωργαλλίδη (Ελάχιστα περισσότερο άδειο), προβάλλοντας την αμετακίνητη θέση του δημιουργού της σε μια σιωπή που δεν αρνείται, αλλά υπερβαίνει τον λόγο και το νόημα αποκρυσταλλώνοντας το συναίσθημα. Είναι γι’ αυτό που τα ποιήματα της νέας αυτής ποιητικής συλλογής καθίστανται πιο απαιτητικά. Ο προσληπτικός μηχανισμός του αναγνώστη θα παραμείνει μετέωρος, αν δεν αποκωδικοποιήσει την αρχή της ποιητικής ισοδυναμίας που χαρακτηρίζει τη συλλογή, την επιλογή και τη θέση των λέξεων, την οικονομία του λόγου που κρύβει παραπλανητικά τα ηχηρά συναισθήματα. Με άλλα λόγια με όπλο «μια απόμακρη γραμματική με άφατους κανόνες», ο αναγνώστης καλείται να αποκωδικοποιήσει το συναισθηματικό και όχι το εννοιολογικό φορτίο των στίχων, μετατρέποντας μια ποιητική «γλώσσα δίχως λέξεις» σε εικόνα και την εικόνα σε συναίσθημα.
Κάποιες από τις στιγμές της συλλογής είναι οι ακόλουθες:
Με το ίδιο αμέτοχο κοστούμι
ξανασκύβω το ανυπεράσπιστο βουνό της σιωπής
ψάχνοντας αδιάκοπα για το ρημαγμένο «είναι»
Con el mismo traje libre
vuelvo a excavar el monte indefenso del silencio
buscando sin interrupción el destrozado «ser»
[…]
ανασύρω τη λευκότητα αυτών των εξόριστων εννοιών
προδίδοντας το ανάστημα οριστικής του ανεπίλυτου ενεστώτα
tiro de la blancura de estos conceptos exiliados
traicionando la estatura del insoluble presente de indicativo
[…]
συνωμοτώ σε ένα κονσέρτο μιας βαθιάς σιωπής
ακυρώνοντας την απάθεια του πρώτου βιολιού
conspiro en un concierto de un silencio profundo
invalidando la impasibilidad del primer violín
[…]
οι ξυλοκόποι δεν έκοψαν ακόμα αυτό το ερειπωμένο δέντρο.
μια αδυνατóτητα το μετάφρασμα αυτής της εύθραυστης σκιάς
los leñadores no cortaron aún este árbol arruinado;
una incapacidad la traducción de esta sombra quebradiza
[…]
περασμένα μεσάνυχτα
και την άλλη αλήθεια
δεν τη μάθαμε ποτέ…
Ξημέρωσε.
medianoche pasada
y la otra verdad
nunca la aprendimos…
Amaneció.
* O Ανδρέας Γεωργαλλίδης σπούδασε Παιδαγωγικά, Ιστορία-Αρχαιολογία και Φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο της Κύπρου. Aκολούθησε μεταπτυχιακές σπουδές στη Φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο Paris Ι-Panthéon-Sorbonne και έλαβε το διδακτορικό του δίπλωμα στη Φιλοσοφία από το Πανεπιστήμιο του Sussex (UK). Εξέδωσε οκτώ ποιητικές συλλογές και το ποιητικό του έργο έχει μεταφραστεί και εκδοθεί σε δεκαέξι γλώσσες. Σήμερα είναι Μεταδιδακτορικός Ερευνητής, στο Τμήμα Φιλοσοφίας, στο Πανεπιστήμιο Κρήτης και Επιστημονικός Συνεργάτης στο Τμήμα Επιστημών της Αγωγής, στο Πανεπιστήμιο Κύπρου.