Ίδρυμα ΑντζουλήΜετάφραση στα ιταλικά της ποιητικής συλλογής Ακίνητη Σιωπή,
έργο του Ανδρέα Γεωργαλλίδη
Κυκλοφόρησε πρόσφατα στην Ιταλία, από τον εκδοτικό οίκο Kimerik, το έργο Silenzio Immoto, μετάφραση του έργου Ακίνητη Σιωπή του Ανδρέα Γεωργαλλίδη. Η ποιητική συλλογή έχει μεταφραστεί στα ιταλικά από την έγκριτο μεταφράστρια Ειρήνη Χαρή.
Ο Ανδρέας Γεωργαλλίδης χαρακτηρίστηκε συχνά ως ο ποιητής του κενού και της επιγραμματικής ποίησης, μίας ποίησης που διαπνέεται από τον φιλοσοφικό στοχασμό και προβάλλει απροκάλυπτα την αρχή της ποιητικής απροσδιοριστίας και της νοηματικής αμφισημίας. Οι χαρακτηρισμοί αυτοί που έχουν αποδοθεί στον ποιητή κατά την πολυετή παρουσία και εξέλιξή του στον χώρο της ποιητικής τέχνης, αποδεικνύουν εμφανώς την αμηχανία της κριτικής να υπερβεί την αυτοπαγίδευσή της σε νοησιαρχικές ερμηνείες, περί του κενού και του μηδενός, που αφήνουν κατά μέρος το συναίσθημα και προβάλλουν τη σύλληψη του νου έναντι της συναίσθησης της καρδιάς.
Η Ακίνητη σιωπή ωθεί τη σκέψη του υποψιασμένου αναγνώστη ακόμη πιο πέρα από το οριακό εκείνο σημείο που κατακτήθηκε με την προηγούμενη συλλογή του Ανδρέα Γεωργαλλίδη (Ελάχιστα περισσότερο άδειο), προβάλλοντας την αμετακίνητη θέση του δημιουργού της σε μια σιωπή που δεν αρνείται, αλλά υπερβαίνει τον λόγο και το νόημα, αποκρυσταλλώνοντας το συναίσθημα. Είναι γι’ αυτό που τα ποιήματα της νέας αυτής ποιητικής συλλογής καθίστανται πιο απαιτητικά. Ο προσληπτικός μηχανισμός του αναγνώστη θα παραμείνει μετέωρος, αν δεν αποκωδικοποιήσει την αρχή της ποιητικής ισοδυναμίας που χαρακτηρίζει τη συλλογή, την επιλογή και τη θέση των λέξεων, αλλά και την οικονομία του λόγου που συσκοτίζει παραπλανητικά τα ηχηρά συναισθήματα. Με άλλα λόγια, με όπλο «μίαν απόμακρη γραμματική με άφατους κανόνες», ο αναγνώστης καλείται να αποκωδικοποιήσει το συναισθηματικό και όχι το εννοιολογικό φορτίο των στίχων, μετατρέποντας μία ποιητική «γλώσσα δίχως λέξεις» σε εικόνα και την εικόνα αυτή σε συναίσθημα.
Αξίζει να αναφερθεί ότι το συγκεκριμένο έργο έχει ήδη μεταφραστεί και εκδοθεί στα ισπανικά και πρόκειται να εκδοθεί σύντομα στα αγγλικά, γαλλικά και γερμανικά. Κάποιες από τις στιγμές της συλλογής είναι οι ακόλουθες:
Con lo stesso costume estraneo
riscavo l’indifesa montagna del silenzio cercando
incessantemente l’essere devastato
Με το ίδιο αμέτοχο κοστούμι
ξανασκάβω το ανυπεράσπιστο βουνό της σιωπής
ψάχνοντας αδιάκοπα για το ρημαγμένο «είναι»
[…]
rassegnato poeta della fuga
ho scelto quel mare a malincuore
lavando via autopunito la vanificazione di oggi;
una caccia limitata al lusso
υποταγμένος ποιητής της φυγής
διάλεξα εκείνη τη θάλασσα διστακτικά
ξεπλένοντας αυτοτιμωρούμενος τη ματαίωση του σήμερα.
έναν περιορισμένο διωγμό πολυτελείας
[…]
immemore del danneggiato nulla
cerco di nuovo,
un profondo sinonimo di qualcosa di poco
seppellendo l’urlo di un pentimento fallito
επιλήσμονας του φθαρμένου τίποτα
ψάχνω ξανά, ένα βαθύ συνώνυμο του λιγοστού κάτι
θάβοντας το ουρλιαχτό μιας χρεοκοπημένης μετάνοιας
[…]
raccolgo l’impietosa innocenza dell’inganno
servendo in modo disobbediente
l’aspro paesaggio del margine
περιμαζεύω την ανελέητη αθωότητα της πλάνης
υπηρετώντας ανυπάκουα
το στυφό τοπίο του περιθωρίου
[…]
trascrivo il cemento smisurato
esentato dal teatro non dichiarato della solennità
di “qualcosa”
αντιγράφω το άμετρο μπετόν
απαλλαγμένος από το αδήλωτο θέατρο της μεγαλοπρέπειας
του «κάτι»
[…]
recupero il biancore
di questi concetti esiliati
tradendo la statura
dell’indicativo del presente irrisolto
ανασύρω τη λευκότητα αυτών των εξόριστων εννοιών
προδίδοντας το ανάστημα της οριστικής του ανεπίλυτου ενεστώτα
[…]
cospiro in un concerto
di un profondo silenzio
annullando l’apatia
del primo violino
συνωμοτώ σε ένα κονσέρτο μιας βαθιάς σιωπής
ακυρώνοντας την απάθεια του πρώτου βιολιού
[…]
riacquisto l’annullamento della tua impenitenza
insidiando l’inganno del ronzio taciuto
εξαγοράζω τη ματαίωση της αμετανοητότητάς σου
υπονομεύοντας την απάτη του αμίλητου βουητού
[…]
mittente di un silenzio intraducibile
con una misura incompleta
tocco il vento del rinvio
riempiendo la sottigliezza dell’oscurità
di un’immagine migrante
αποστολέας μιας αμετάφραστης σιωπής με ελλειπές μέτρο
ακουμπάω τον άνεμο της αναβολής
συμπληρώνοντας τη λεπτότητα της αφάνειας
μιας ξενιτεμένης εικόνας
[…]
gli aforismi del caos elevato;
una grammatica distante
con delle regole indicibili
οι αφορισμοί του υψηλού χάους.
μια απόμακρη γραμματική
με άφατους κανόνες
[…]
mi allego alle mie annotazioni
come un semplice rimanente
che abbia scelto la dignità
del vuoto condensato e
delle sue parentesi seppellite
προσδένομαι στις υποσημειώσεις μου
ως ένας απλός εναπομείναντας
που επέλεξε την ευπρέπεια του συμπυκνωμένου του κενού
και των θαμμένων παρενθέσεών του
[…]
tra due silenzi intrappolati
si affonda l’acqua limpida di un mare;
ricordati che nessuno non disprezzò il chiavistello
ανάμεσα σε δύο παγιδευμένες σιωπές
βουλιάζει το καθαρό νερό μιας θάλασσας.
να θυμάσαι πως κανένας δεν αψήφησε τον σύρτη
[…]
i boscaioli non hanno ancora tagliato
questo albero devastato;
una debolezza la traduzione di questa ombra fragile
οι ξυλοκόποι δεν έκοψαν ακόμα αυτό το ερειπωμένο δέντρο.
μια αδυνατότητα το μετάφρασμα αυτής της εύθραυστης σκιάς
[…]
credetti in una lingua senza parole
ma non riuscii mai a parlarla;
aveva una sintassi difficile
con delle regole immobili
πίστεψα σε μια γλώσσα δίχως λέξεις
μα δεν κατάφερα ποτέ να τη μιλήσω.
είχε δύσκολο συντακτικό
με ακίνητους κανόνες
Ανδρέας Αντζουλής
Δρ Νεοελληνικής Φιλολογίας, Επιστημονικός Συνεργάτης στο Πανεπιστήμιο Κύπρου