Ίδρυμα ΑντζουλήΆντης Κανάκης
(Ποιητής)
Η ποίηση του Ανδρέα Γεωργαλλίδη
[Ανδρέας Γεωργαλλίδης, Όταν βυθίζεται το πιάνο, (μτφρ.: στην αγγλική, γαλλική , γερμανική), Κύπρος, Power Publishing 2004 | Άρθρο | Πρώτη δημοσίευση: Περιοδικό Νέα Εποχή, τχ. 298 (2008)]
Για τον Ανδρέα Γεωργαλλίδη το «Λακωνίζειν εστίν φιλοσοφείν». Όμως δεν μένει ως εδώ. Φιλοσοφεί λακωνίζοντας. Τα ποιήματα του είναι πάρα πολύ σύντομα με φιλοσοφικές έννοιες. Αυτό που θέλει να μεταδώσει ο ποιητής στους αναγνώστες του δεν βρίσκεται στις έννοιες των λέξεων και των στίχων, αλλά ανάμεσα στις λέξεις και τους στίχους – κάτω από το κείμενο.
Μερικοί κριτικοί της λογοτεχνίας τον αποκάλεσαν ποιητή του ‘κενού’. Όμως δεν είναι έτσι τα πράγματα. Διαβάζοντας προσεχτικά και ξαναδιαβάζοντας τα ποιήματά του, θα διαπιστώσουμε ότι ο ποιητής δημιουργεί τις δικές του γέφυρες με τον στίχο του, πάνω από το κενό για να διαβεί ο ίδιος και ο αναγνώστης του. Ο ποιητής με τα ολιγόστιχα ποιήματα του, δίνει το έναυσμα για να συνεχίσει τον προβληματισμό ο αναγνώστης, ψάχνοντας στα δικά του βιώματα και εμπειρίες να βρει αυτό που θέλει να του μεταδώσει ο ποιητής. Να λύσει το αίνιγμα του ποιητή, που γίνεται και δικό του αίνιγμα – αίνιγμα της ζωής του.
Ο ποιητής μπορεί να σχοινοβατεί στο κενό. Όμως χαράζει τη γραμμή, δημιουργεί τη δική του ιδιόμορφη γέφυρα για να διαβούμε το κενό. Όχι βέβαια με την ασφάλεια μιας πραγματικής γέφυρας που συνηθίσαμε, αλλά με κίνδυνο. Σχοινοβατούμε και εμείς οι αναγνώστες της ποίησης του, για να γνωρίσουμε τον εαυτό μας, την ίδια μας την ύπαρξη. Είναι φανερό, ότι η ποιήσή του φέρει το στίγμα του υπαρξισμού.
Τι είναι ο υπαρξισμός;
Είναι τάση, σχολή στη φιλοσοφία με πρωτεργάτες μια σειρά φιλοσόφους όπως ο Δανός Κίργκερκαρ, ο Γερμανός Καρλ Γιάσπερς, οι Γάλλοι Γαμπριέλ Μαρσέλ, Ζιαν Πωλ Σαρτρ, Αλμπέρ Καμύ και άλλοι. Για τους υπαρξιστές δεν υπάρχει η πραγματικότητα όπως εμείς τη γνωρίζουμε. Δεν αναγνωρίζουν το ντετερμινισμό, τη διαλεκτική εξέλιξη της φύσης και της κοινωνίας, την κοινωνική πραγματικότητα. Η πραγματικότητα για τους υπαρξιστές είναι ο ανθρώπινος βίος μέσα στο κενό – στο σύμπαν. Και ο άνθρωπος βρίσκεται σε διαρκεί αγωνία για τη μοίρα της ύπαρξης του. Αυτό διατυπώνει στην ποίησή του ο ποιητής, την αγωνία του για την ανθρώπινη ύπαρξη. Από πού ερχόμαστε; Πού πάμε;
Ίσως ο ποιητής είναι περισσότερο επηρεασμένος από τον ανθρωποκεντρικό υπαρξιστή Γάλλο φιλόσοφο Ζιαν Πωλ Σαρτρ, που πιστεύει στην ανθρώπινη δράση και δημιουργία και ότι η πραγματικότητα είναι η βιογραφία της ανθρώπινης ύπαρξης. Το σύνολο των ανθρώπινων πράξεων.
Έτσι ο Ανδρέας Γεωργαλλίδης είναι ανθρωποκεντρικός ποιητής. Αγαπά τους ανθρώπους και στην ποίηση του αγωνίζεται να εκφράσει τη δική του αλήθεια, τα δικά του βιώματα και εμπειρίες από τη ζωή.